Over zichzelf: vertelt Dominique:

• Diagnose Parkinson (P) ruim vijf jaar geleden behoorlijke shock.

• Door ziekte en overlijden broertje al bewust van hoe kostbaar leven, wilde onderzoeken op welke manier mijn leven ook met p waardevol kan zijn.

• Yoga hielp en helpt mij daarbij. Maakt niet alleen lichaam weer soepeler, maar ook brein weer flexibeler.

• En ben natuurlijk journalist, dus gewend om nieuwsgierig alles te onderzoeken. Dat doe ik dus ook met p, en met alles wat ik daarin tegenkom.

• Ook hulp gehad van p psycholoog. Van haar bijvoorbeeld geleerd om strenge innerlijke stem een naam te geven (inderdaad, Truus). Daardoor meer afstand

• In dagelijkse situaties hierdoor anders reageren. Bijvoorbeeld pijn of naar gevoel niet meer uit de weg gaan, niet klakkeloos luisteren naar Truus, observeren wat ik voel, zonder direct oordeel aan te hangen

• Schreef hierover blogs die veel reacties opleverden. Ook mensen zonder p herkennen het. Daarom wilde uitgever er een mooi boekje van maken (dat ruim aftrek vond bij ons publiek).

• Laten we even meekijken

Zijn (blz 58-60)

• Rust en ontspanning heel belangrijk bij p, maar brein ingericht op actie, bezig blijven

• Onderzoek, ruimte met alleen knop pijnprikkel

• Maar altijd aan is slecht voor gezondheid

• Stress en p geen goede combi…

Truus (blz 26-28) + perfectionisme

• Jezelf een schouderklopje geven? Lastig?

• Hoe behandel je een goede vriend?
  Kan altijd beter? Waarom?

• De grap is: iedereen om u heen weet allang dat u niet perfect bent. En niemand vindt dat erg. Sterker nog, ik weet niet of u wel eens een perfect persoon heeft ontmoet, maar vind niet de leukste mensen

• Heel erg je best doen geeft spanning. Vaak is het resultaat minstens even goed als je iets minder hard je best doet

Ja, en? (blz 66-68) + tekst:

• Boek ‘Top 5 regrets of the dying’. Bovenaan: had ik maar meer naar mezelf geluisterd en minder naar anderen

• Interviewserie AD: mensen die weten dat ze niet lang meer hebben. Zeggen allemaal hetzelfde: doe nu eindelijk wat ik zelf graag wil.

Om eens over na te denken:

Stel dat je in de tachtig bent, en je bent je leven aan het overdenken.

En je denkt aan hoe je nooit op een mooie zomerdag in de zee durfde te zwemmen, omdat je niet tevreden was hoe je eruitzag in zwemkleding

Of je realiseert je dat je nooit zo hard voluit durfde te lachen tot je buiten adem was, omdat je vond dat je tanden niet mooi recht stonden.

Of hoe je nooit op het strand van de zon hebt kunnen genieten, omdat je vooral bezig was met de vorm, omvang of littekens van je buik.

Hoe je jezelf nooit durfde te laten gaan of plezier durfde te hebben, omdat de druk om er perfect uit te zien groter leek.

Stel je eens voor dat je aan het einde van je leven bent en je realiseert dat je jezelf steeds hebt verstopt, uit angst om gewoon jezelf te zijn.

Denk eens aan al die jaren die je hebt verspild aan het hebben van een hekel aan jezelf. Terwijl je al die tijd perfect was, gewoon zoals je was.

Neem mijn advies: koester elke dag die je hebt, want morgen is nooit vanzelfsprekend.

Aan de hand van onderstaande vragen komen er levendige gesprekken in groepjes op gang:

“Van doen naar zijn”

• Kun jij goed ‘niksen’ of moet je altijd (nuttig) bezig zijn?

• Wat voor gevoel geeft het je als je 'niks' doet?

• Wat maakt dat je (veel) in de ‘doe-modus’ staat en wat maakt dat je 'niks’ doet?

• Wat voor gevoel geeft het als je (veel) bezig bent en hoe voelt dat voor je lijf en je brein?

“Truus”

(de kritische stem)

• Herken jij dit? Heb jij ook zo’n kritische ‘Truus’ in je hoofd?

• Hoe zou je hem of haar kunnen noemen?

• Wat zegt die stem vaak tegen jou? Wat voor gevoel geeft dat?

• Waarmee helpt ‘Truus’ je?

• Wat zou er gebeuren als je tegen ‘Truus’ zegt: “Dankjewel, maar ik luister nu niet naar jou?”

“Ja, en?”

• Schaam je je wel eens voor (de symptomen) van je aandoening?

• Vind je het belangrijk wat andere mensen van je denken? Waarom wel/niet?

• Doe je dingen omdat ze van je worden verwacht of luister je altijd naar jezelf?

• Wat zou je willen doen als je wat vaker naar jezelf zou luisteren?

• Hoe erg zou het zijn als andere mensen dat afkeuren?

En alsof we nooit anders gewend zijn wordt er enthousiast meegedaan aan de Yoga-oefeningen! Die smaken naar méér.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-..-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.