Lege accu

Ik ging een boodschap doen, natuurlijk op de fiets. Het was fris weer, er stond aardig wat wind. Na 6,5 km was ik er al. Ik deed de boodschap. En fietste terug.

Het aantal streepjes op het accu pictogram op de display zakte van 2 naar 1. Mmmm… De accu zou nu toch niet leeg zijn…? Toen het accusymbool begon te knipperen en ik piepjes hoorde, moest ik dat toch geloven. 

Ik was bijna bij de Langegracht in Leiden, waar de winkel van 4wielernl is. Zonder ondersteuning trapte ik erheen. Maar de winkel is alleen op afspraak open, er was niemand. Ik besloot de fiets in te klappen en te gaan lopen. Want het was nog bijna 4 km naar huis. Zo'n afstand zonder ondersteuning vinden mijn knieën niet fijn, bovendien fiets ik dan ook erg langzaam: niet fijn voor het andere verkeer. Het inklappen was geen probleem, maar waarom kon ik er niet mee lopen? Wat deed ik fout?

Ik belde Robert van4wieler.nl. Hij dacht even na. “Staat je fiets op de rem?”
"Ja!" Zonder de rem erop kon ik met de ingeklapte fiets lopen.
Robert was in Rotterdam. “Zet de fiets maar op slot en gooi de sleutel maar in de brievenbus. Dan breng ik je fiets vanavond thuis”.

Super aardig, maar dat wilde ik niet accepteren. Ik liep, fietste en liep en fietste naar huis. Ik fietste deels over de stoep, want zonder accu doet de koplamp het niet, bovendien was ik zonder ondersteuning wat traag. De wandeling van de volgende dag zei ik af, want ik was flink moe geworden.

Ik had wel weer wat geleerd: voortaan eerder opladen. Na ca 30 km, want de accu is met de hoge ondersteuning die ik gebruik blijkbaar na 50 km leeg. En een paar losse lampjes kopen, voor het geval het toch mis gaat. Die lampjes liggen inmiddels in mijn mand. Dankzij een grote "shopper" blijft de inhoud van de mand nu droog, hoop ik. Dichtgevouwen past hij mooi in de mand en is de inhoud  exra beschermd tegen hemelwater

Vierwielfiets parkeren

De fiets is 66 cm breed. Op de stoep parkeren kan, deed ik in het begin ook. Maar voetgangers kunnen er dan moeilijker langs. Ik vond dat niet fijn. Nu lukt het me soms om de fiets toch dichter bij het huis te parkeren… door hem in te klappen! Ingeklapt kan ik de fiets ook makkelijk keren.

Weer op pad met de vierwielfiets. In de vrij volle fietsenstalling was bij de 'buitenmodel' fietsen zowaar een kleine plek vrij. Ik klapte de fiets in en zette hem weg. Netjes binnen de streep. Toen ik na een paar uur terugkwam, stonden twee mannen van de stalling bij mijn fiets te kijken. Zou er wat mee zijn?

De ene man herkende me. Bij hem had ik gevraagd of ik de fiets daar mocht stallen. De ander was nog steeds wat verbluft. 

"Ik was geschrokken", zei hij eerlijk, "ik dacht dat hij in de prak zat!"
Toen ik even later naar buiten fietste, zag ik hem kijken. 
"Valt mee hè, met de prak?"
"Ja, nu lijkt het meer op een echte fiets!" lachte hij terug.

Vierwielfiets en 'slim' horloge

Mijn Apple-horloge registreert hoeveel kilometer ik fiets. En hoe lang ik loop. Het horloge geeft ook meldingen door. Bijvoorbeeld van de agenda. Sinds kort krijg ik NA het afstappen 'meldingen tijdens autorijden' door. Wat is dat voor geks?

Mijn nieuwe fiets heeft vier wielen. En is dus wel stabieler dan een tweewieler. Zou het daardoor komen? Heeft het horloge verschillende ingebakken registraties? Lopen of fietsen wordt herkend aan de snelheid. Of je aan het rijden bent (auto, trein, vierwielfiets) wordt blijkbaar vooral bepaald door de stabiliteit!! Niet door de snelheid!

Aanrijding

Ik kon de tegemoetkomende fietser niet ontwijken. Hij knalde tegen de linkerkant van mijn vierwieler aan. We bleven beide staan, dankzij 'mijn' vier wielen.

We waren uiteraard beide geschrokken. Hij begon agressief te schelden en duwde mijn fiets heen en weer. Het lukte hem niet mij om te duwen. Hij was vast onder invloed van iets. Mijn excuses hielpen niet om hem rustiger te krijgen. Wel kreeg ik de klep van de half openstaande mand tegen mijn hand. Ik voelde mijn hand blauw en dik worden onder in wanten. Gelukkig vertrok hij weer.

Een paar mensen die het gezien hadden kwamen naar me toe en vroegen hoe het mij ging. "Hij reed tegen U aan hoor, u kon er niks aan doen." Tja. Dat dacht ik ook. 

Ik inspecterende mijn hand. Ik zag een paar blauwe vingers, geen open wond gelukkig. Mijn horloge trilde. 'Gevallen. Noodoproep' las ik op het scherm. Blijkbaar was ik toch wel hard door elkaar geschud! Ik tikte op het scherm. Het horloge werd weer stil. 

In het cafétje waar ik met een vriendin had afgesproken liet ik koud water over mijn hand stromen. Fijn. De pijn nam af. Daarna bestelde ik cappuccino en kwam rustig bij van de schrik. Vriendin was wat laat, omdat twee bussen waren uitgevallen. Ze had een half uur bij de halte staan kleumen bij een temperatuur rond het vriespunt!

Wat ben ik blij, dat ik dankzij de vierwieler kan fietsen! Maar ik ontmoet liever geen agressieve tegenliggers meer. En dankzij de vierwieler stond ik stevig en ben ik niet gevallen! Mijn fiets heeft ook geen schade denk ik. Want ik fietste zonder problemen naar huis.

Ga terug naar alle blogs van Ria Snoek