Eind oktober kwam er gelukkig een lichtpuntje. In plaats van de locatie van de pulsen aan te passen, werd de intensiteit veranderd. Dit zorgde ervoor dat de krampen en dystonie in mijn voeten minder werden. Mijn rechtervoet kwam tot rust, maar mijn algehele functioneren werd er wel een beetje hyper de pieper van. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, dus we hebben de instellingen teruggeschroefd naar een lagere intensiteit. Maar deze aanpassingen bieden perspectief! We kunnen en moeten nu werken aan de duur en intensiteit van de impulsen.

Gelukkig waren er in deze periode ook mooie oppeppers. Zo bezocht ik de voorstelling 'Truth = Dare' van Marc Vlemmix Dance in het oude Luxor Theater in Rotterdam. Het was een bijzondere ervaring om dansers met beweeguitdagingen te zien optreden, het was confronterend en inspirerend tegelijk. Het maakte me trots: kijk, we zijn nog niet afgeschreven! We kunnen nog steeds een publiek raken en ontroeren, niet vanwege onze aandoening, maar door gewoon onszelf te zijn. Complimenten voor de dansers!

Daarnaast ging ik naar de musical 'Moulin Rouge' in het Beatrix Theater in Utrecht. Wat een fantastische show! De dansers – echte topdansers – bewogen zo snel en perfect, dat het me ook confronteerde met mijn eigen beperkingen. Ik besefte dat zo’n lichaamscontrole voor mij niet meer terugkomt. Maar hé, je wordt ook een dagje ouder, wat denk je nou, Sabine? Ach, dromen mag altijd toch? Maar wat een geweldige ervaring was het! Ik zat van begin tot eind op het puntje van mijn stoel om niets te missen. Dit was een mooie manier om te vieren dat ik een jaar geleden geopereerd ben, en ik me na de herstelperiode meer alive and kicking voel!

De maand sloot ik af met een vriendinnendag. We gingen naar een theesommelier. Met heerlijke hapjes en interessante uitleg over thee was dit echt een feestje voor een theemuts zoals ik.

Nieuwe dansers in de les

In zowel oktober als november kwamen er nieuwe dansers bij in mijn les. Het is zo mooi om te zien wat dans voor hen betekent. Ze gaan vrolijker naar huis, willen graag terugkomen, en merken na een paar keer verschil in hun lijf, ondanks reuma, MS of parkinson. Dat maakt mij zo blij en geeft me voldoening!