Blog: Dagboek van Parki – november 2024 – Weer een inzicht en… Parki weer vals beschuldigd…
28 november 2024
Op 3 november trok ik mijn wandelschoenen aan toen ik het weer voelde bonken. ECG (hartfilmpje) gemaakt met mijn horloge. Ja hoor, het was weer zover: atriumfibrilleren (boezemfibrilleren, fibrilleren van de hartkamer).
Doodmoe word ik van zo’n hoge hartslag…
Toen pas ‘viel het kwartje’. Zou ik daarom zo vaak zo moe zijn tijdens langere wandelingen? Ik vroeg het via mail aan de ‘AF poli’ (AF staat voor Atriumfibrilleren, Ja dat kan, was het antwoord.
Op 6 november hield ik mijn hartslag tijdens de wandeling in de gaten. Die werd wel hoger, maar niet te hoog, dacht ik.
Na een prachtige wandeling stapte ik na 9 km op de bus. Moe maar tevreden. De groep liep nog even door.
10 november
Zaterdag was ik doodmoe na de Biodanza. Het moet niet gekker worden, dacht ik. Zondag 10 november liep ik een prachtige wandeling in de AWD bij Zandvoort. Na 5 km werd het wat zeulen, maar we waren met zijn tweeën, dus kon ik wat vaker stoppen om uit te rusten.
Maandag was ik nog moe. Tjonge, zo’n traag herstel? Dat kende ik niet van mezelf!
‘s Avonds ontdekte ik in de gezondheidsapp (gekoppeld aan mijn horloge) dat ik zowel zaterdag, zondag als maandag pieken met hoge hartslag had. O! Was ik daarom zo moe? Dus belde ik dinsdag met het ziekenhuis en ging langs voor een ECG (dat natuurlijk weer een mooie regelmatige hartslag liet zien). Ik zou gebeld worden door de verpleegkundig specialist. Dat telefonisch consult kwam woensdag.
Haar advies was 2x daags sotalol te gaan slikken in plaats van zo nodig. En zelf de bloeddruk in de gaten te houden. In augustus was ik blij met het advies van de cardioloog om de sotalol ‘zo nodig’ te slikken, want de bloeddruk kan dalen door die pillen. Nu was ik wel gemotiveerd om deze medicijnen te gaan slikken, want die permanente moeheid is ook ‘geen leven’.
Dus zocht ik de bloeddrukmeter op van mijn inmiddels overleden echtgenoot, (hij had hartfalen) en laadde een paar batterijen op.
Over een week weer een ECG en over 2 weken weer telefonisch overleg.
Jammer
Jammer dat ik dit allemaal zelf moet uitknobbelen. Ik had die moeheid toch besproken met de neuroloog? Toegegeven, ik dacht dat het door Parki kwam, zij dus (?) ook. Het zou fijn geweest zijn als ze had gevraagd om op te letten of mijn moeheid misschien door de ritmestoornis veroorzaakt kon worden. Maar ja, zij is geen cardioloog…
Ik ook niet. Ik ben ervaringsdeskundige.
Reacties
-
Hoi Ria, dank je wel voor je blog. Het is soms zo lastig te bepalen waar vermoeidheid vandaan komt. En wanneer is het TE vermoeid? En speelt overgang ook een rol?
Ik heb al een tijd last van een benauwd gevoel (vooral als ik lig en vermoeid ben) en ben nu doorgestuurd naar de cardioloog.
Ik hoop voor jou dat de sotalol gaat helpen en je je minder moe voelt. Succes!
