Vanochtend dus weer om 6:25 op. Spullen pakken en naar mijn werk. Het is een goede dag, en ik heb veel gedaan gekregen en had ook wat goede heldere inzichten. Dat geeft iedereen een goed gevoel, maar mij in het bijzonder 😊.

Vandaag ontmoet ik mijn nieuwe collega die is aangenomen als functioneel beheerder PIM. Gelukkig komt hij aardig over. We gaan zoals altijd wandelen in de pauze en hij wandelt mee. Ik loop naast hem en hij heeft een gezellige babbel. Gelukkig, er vallen geen ongemakkelijke stiltes. 😅 

De vraag is wel natuurlijk, wanneer vertel ik hem over mijn P? In principe ben ik van mening dat je dat maar beter gelijk kunt doen, ben je er vanaf. Maar toch besluit ik nog even te wachten. Tot ik hem wat beter heb leren kennen. Je weet namelijk nooit, misschien vindt hij het raar of ongemakkelijk?

Eenmaal thuisgekomen is Sanne vertrokken met Milan. Ze eten bij hem vanavond. Het is al wel laat dus ik vraag me af of ze dan wel op tijd thuis gaat zijn. Laat staan of er nog iets is te doen voor school. Zou ze al gebeld hebben voor een stage? Het is al heel snel. Ik vraag het via de app, ik kan niet wachten.

Het is acht uur. Inmiddels ben ik "off". Typen gaat in een soort slow motion en zelfs mijn telefoon snapt vaak niet meer wat ik probeer te zeggen. 🤣 Ik neem nog een pil, in de hoop dat deze gaat werken. Is altijd de vraag na de avondmaaltijd.

Maar goed, ik hoef gelukkig niets meer te doen. Iwan heeft al opgeruimd en gesmeerd in de tijd dat ik wat heb zitten klooien en naar de wc ben gegaan.

Lekker koffie en tv dus, beentjes omhoog. Want morgen wordt het weer druk. ☕

Ga terug naar alle blogs van Anneke Roussel