Dat de tong essentieel is voor het spreken blijkt wel uit de vermanende opmerking die kinderen treft die niets zeggen: "Ben je soms je tong verloren?”

Mijn eigen verminderde spreekvermogen was ook de aanleiding om dit onvermogen voor te leggen aan mijn qi-gonglerares. Zij vertelde mij de oefening van de ronddraaiende tong tussen tanden en lippen (zie mijn blog onder de titel: Speeksel of goudwater?).

Maar ook verder lezen in het al eerder genoemde boek 'Beter horen en zien met Qi Gong' brengt interessante informatie naar voren. Liane Schoefer schrijft: ”De tong behoort in energetische zin bij het element vuur. In de Chinese geneeskunde wordt de tong vaak gezien als uitloper van het hart. In de tong vindt men, net als in de oren en ogen, weer de hele mens terug."

Het bekijken van de tong is in China, evenals in onze natuurgeneeskunde, een belangrijke diagnosevorm, want elke onevenwichtigheid manifesteert zich direct op de tong als een verandering van aanslag, kleur en vorm.

Wie het ‘hart op de tong draagt’ is iemand die oprecht en spontaan is, maar we weten ook wat het betekent wanneer iemand een ‘valse’ tong heeft.

Maar het wordt pas echt interessant wanneer we in het boek 'Taoïstische geheimen der liefde' van de Thaise Tao meester Mantak Chia het volgende over de tong lezen: ”De tong heeft in de slaapkamer meer waarde dan elk ander orgaan. Een kundige tong is als een toverstaf, zij besprenkelt alles wat zij aanraakt met gelukzaligheid en veroorzaakt de vonk die twee levenskrachten met elkaar verbindt.”

Dat klinkt als een herwaarding van dat kleine beweeglijke orgaan in onze mond. Om die kundigheid te bevorderen geeft Mantak Chia een korte cursus tong-kung-fu. Die bestaat uit een aantal simpele oefeningen met een sinaasappel om je tongspieren te versterken.

Wil je meer weten, dan is voor de echte liefhebber het boek van Mantak Chia nog wel ergens tweedehands te krijgen. Maar je kunt ook met je partner het tongzoenen weer eens oppakken!

Ga terug naar alle blogs van Hans de Rijke