Medicijnen zijn eigenlijk vijanden en vrienden. Als je ze volgens de aanwijzingen inneemt verminderen ze de negatieve symptomen, als je ze niet neemt, nemen de medicijnen meedogenloos wraak en kost het weer dagen om ze terug  in het gareel te krijgen. Het lijkt wel alsof medicijnen hun best doen om niet in genomen te worden. Hetzelfde medicijn kan allerlei kleuren en vormen aannemen, ovaal, rond, bolvormig, eindeloos  gevarieerd. En bijna alle kleuren van de regenboog, al moet ik de eerste paarse of gifgroene willen nog krijgen.

Op reis zijn maakt het correct gebruik van de medicatie niet gemakkelijk, vooral als het tijdsverschil erbij komt. Het medicijnenschema loopt dan door een ander dag en nacht ritme al snel in het honderd. Zelf ben ik niet super gevoelig voor de timingsverschillen, blijkbaar maakt mijn systeem nog voldoende Dopamine on fluctuaties op te vangen. Ergens in de koffer of tas heb ik mijn doosje reserve pillen, genoeg om twee dagen mee door te kunnen. Je weet maar nooit in wat voor situaties je terecht komt. Hoe het zou zijn om voor een langere  periode zonder medicatie te zijn, weet ik niet en hoef ik ook niet te weten. Ik denk met pijn in mijn hart aan de  mensen in de Ukraine die niet even naar de apotheek kunnen gaan voor een buisje levodopa.

Mensen die ziek zijn proberen wanhopig om beter te worden, en hebben er alles voor over om welke bijzondere behandeling of medicijnen dan ook  die niet ondersteund wordt door de vermaledijde medicijnen maffia, als zinvol te beschouwen. Nieuwe alternatieve medicijnen kennen een korte levenscyclus. Met een uitgekiende marketing strategie worden mensen die veel in het alternatieve circuit Hebben geprobeerd genezing te vinden, met op de hoogte gebracht. Nu veelal via sociale media waar iets nieuws al snel viraal gaat, maar ook weer even snel verdwijnt.

Ik wil hier niets zeggen over de relatieve voor- en nadelen van gangbare of alternatieve geneeswijzen. Mijn opvoeding en opleiding hebben me gemaakt tot een ‘evidence-based’ onderzoeker en patiënt. Er valt veel te zeggen over het onderzoek naar de relatieve effectiviteit van bepaalde medicijnen. Dat is heel ingewikkeld onderzoek en niet door leken uit te voeren. In zulk onderzoek spelen een groot aantal factoren een rol, en de aantallen proefpersonen die ervoor nodig zijn erg groot. ER zijn veel medicijnen waarvan de werkzaamheid niet bewezen is. Mensen willen graag dat hun medicijn werkt en dan is incidentele bewijsvoering al snel bewijs. Had die oom Harald van u niet tien jaar in een rolstoel, maar was hij door een kuur van OjiODji bonen uit zuid Guatemala die de alternatieve genezer had aangeraden zo hersteld dat hij 3^e werd in de marathon van Rotterdam?

Komt er ooit een medicijn dat ons geneest en voorkomt dat ZvP een pandemie wordt? Ook voor een relatieve leek  op  biomedisch gebied zijn de onderzoekingen moeilijk te doorgronden, en lijkt het erop dat ieder succes meer leidt tot nieuwe vragen  dan tot oplossingen. IK draag mijn steentje bij door aan alle onderzoeken waarvoor ik in aanmerking kom mee te doen, maar veel onderzoekers zijn extreem selectief in het rekruteren van informanten. En dat is terecht. Ik heb ook nog een pacemaker en moet er niet aan denken dat  ik onbedoeld in zo’n scanner terecht zou komen. Niet echt een  comfortabel einde, lijkt mij.

Zoals alle medische pillenslikkers wil ik eigenlijk steeds de gebruikte dosis van een medicijn verkleinen, want hoe minder medicijnen hoe gezonder je bent, toch? Hier past een kleine correctie. Minder is niet noodzakelijkerwijs beter, en meer ook niet.  

Veel medicijnen onderzoek is er op gericht precies de juiste dosering te vinden, enerzijds om de werking te optimaliseren anderzijds om de bijwerkingen van een medicijn te reduceren. Tot slot iets over overtollige medicijnen. U heeft vast ook ergens een plastic bakje met daarin de resten van uw medicijn gebruik. Niet meer voorgeschreven, achterhaald, voorbij uiterste verkoop datum, niet meer leverbaar, er zijn allerlei redenen waardoor u medicijnen overhoudt met het ijzersterke argument ‘Je weet maar nooit.’ Oorlogen, milieu  rampen, grondstoffen tekorten, we zijn er super gevoelig voor want als de medicijnen wegvallen dan heeft dat directe gevolgen voor ons dagelijks bestaan. Mocht u een keer  door uw levadopa pillen heen zijn, kom dan even langs, ik heb er nog 600 over. Wel goed droog opslaan, want die gele pilletjes hebben de neiging om vocht aan te trekken en vallen dan uit elkaar. En daar klinkt luid mij app voor de 11u medicijnen. Hoogst irritant en toch zo zinvol.