Blog: Toilet maken wordt een dingetje. Parkinson?
22 november 2021
Ik ben sinds vijf jaar extra kien op wat mijn lichaam mij zegt. Dat komt door het perspectief dat bij Parkinson hoort: het wordt nooit beter, alleen maar slechter.
Omdat ik goed naar mijn lichaam luister, werd ik mij ervan bewust dat ik een vaste routine had waarmee ik me na het douchen afdroogde. Had. Eerst mijn haren, dan mijn gezicht, mijn buik, daarna mijn hals, rechterschouder, linkerschouder, rug, billen, schaamstreek, liezen, eerst mijn rechterbeen, dan mijn linker en als laatste mijn voeten, eerst rechts. Zo’n zelfde routine had ik ook met scheren: rechter bakkebaard, rechterwang, rechter hals, snor, kin, linker hals, linkerwang en als laatste mijn linker bakkebaard. Zo nu en dan maak ik er een chaos van waar iedere regelmaat uit is verdwenen. Ik kom er uiteindelijk wel, maar toch. Ik maak het mezelf makkelijk door het scheren zo nu en dan maar over te slaan als mijn programma van de dag niet om een gladde kin vraagt.