Blog: Boos

Blog: Boos

27 mei 2021 door Gastblogger

Vanochtend werd ik chagrijnig wakker.

Meestal gaat de bui vanzelf over als je er maar weinig aandacht aan besteed. Helaas wacht hij  deze keer tot hij op een door hem gekozen moment ergens in mijn lijf hangt en sterker wordt. Dit is niet de boosheid die weliswaar ongemakkelijk voelt maar ongevaarlijk is. Deze boosheid welt aan, wordt groter en groter en dreigender om op een onverwacht moment tot ontploffing te komen. Het is de boosheid die ongemakkelijk voelt en onder mijn huid kruipt, zich daar nestelt, ogenschijnlijk, rustig wachtend tot hij  voldoende energie heeft verzameld zijn vernietigende kracht te gaan gebruiken. Deze  boosheid is uit op iets kapot willen maken, de ander pijn willen doen. Het voelt als een vernietigende kracht die,  langzaam  doch vastberaden omhoog kruipt op zoek naar een opening. Uit veiligheid overwegingen is de deur hermetisch afgesloten. Ik moet alle zeilen bij zetten om niet toe te geven aan de storm die in mijn lijf woedt.

Is het wel de boosheid waar tegen ik beschermd wil worden? Ergens verstopt achter een andere  deur  ziet het landschap er heel anders uit. Geen dreigende ongetemde agressie, geen vernietigende drang om een ander pijn te willen doen. Als ik door het sleutelgat kijk dan zie ík alleen machteloosheid en alleen pijn en onmeetbaar  verdriet. Ik schrik terug zoveel verdriet kan ik niet aan. Zal ik kiezen voor de boosheid? Het  kiezen voor het toelaten van de boosheid is gepasseerd station. Als ik naar het verdrietige landschap kijk zie ik alleen het begin daarvan. Er lijkt geen einde aan te komen.  Lukt  het nog om het in kleine delen op te slaan of komt het als een  overstroming over mij heen als ik eenmaal de deur open zet? Uit ervaring weet ik dat je  lijf net zoveel verdriet toelaat als het aankan. Ik weet dat na de eerste emmers een kraan tevoorschijn komt als ik dreig te verdrinken. Het voordeel is ook dat ik het niet alleen hoef te doen. Verdriet heeft de kracht om me met anderen te verbinden en troost te kunnen vinden.

Moet ik  na of naast het gif van Parkinson ook het gif van dementie drinken ?

Ga terug naar alle blogs van Wim Meuffels

Reacties

Terug naar boven