Blog: Ik moet een heel ander spel gaan spelen
7 april 2021
Na mijn ziekteperiode thuis, ga ik vol goede moed, weer aan het werk. Op advies van de bedrijfsarts focus ik me vooral op taken die wel goed gaan. In goed overleg met mijn leidinggevende passen we mijn takenpakket (tijdelijk) aan. Daarna gaan we proberen om dit weer verder uit te bouwen.
In de maanden erna blijf ik steken op een paar uurtjes eenvoudige werkzaamheden per dag.
Als een collega even wil sparren over een moeilijke situatie dan ben ik nog steeds scherp in de analyse. Maar na 20 minuten intensief overleg ben ik op. Ik ga dan moeilijker praten en kan niet meer op woorden komen (mijn brein hapert). Verder heb ik moeite met dubbeltaken en stress. Als ik te veel doe, dan heb ik de volgende dag een payday.
Qua motoriek gaat het vrij goed, maar ook hier geldt dat het na 3 kwartier inspanning moeizaam wordt. Met tennissen kan ik nog steeds ballen halen die anderen niet halen. Dat zit hem vooral in m’n spelinzicht, maar dat ziet niet iedereen.
Samen met de neuroloog en parkinson verpleegkundige bespreken we de situatie. Kunnen we nog iets proberen? De medicatie wordt nog een keer bijgeschaafd. Er wordt een ergotherapeut ingeschakeld en ik ga een cursus mindfulness volgen.
De ergotherapie en mindfulness geven me beter inzicht in mijn beperkingen en handvatten om er mee om te gaan. De cognitieve beperkingen blijven echter een groot probleem! Langzaam begin ik me minder schuldig te voelen over het niet meer kunnen werken. We hebben er immers alles aan gedaan!
Ruim anderhalf jaar na de ziekmelding app ik Annelize: “Was best een heftig gesprek met de arbeidsdeskundige. Alleen maar meer argumenten gekregen om vervroegd een IVA (Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten) aan te vragen. Dat moeten we maar doen. Mijn spelerscapaciteiten zijn flink veranderd dus moet ik ook een héél ander spel gaan spelen!”
“Poeh, het gaat nu wel snel”, antwoordt ze. Ik sluit af met: “Stress ontstaat als je geen beslissingen neemt.” Ook nu (een jaar later) weet ik nog steeds niet goed wat voor spel ik nog kan spelen. Bij een progressieve ziekte blijven de capaciteiten veranderen. Ik zal voortdurend mijn spel moeten aanpassen. Saai wordt het ‘spel’ dus in ieder geval niet!