Hoewel de opkomst deze keer wat tegenviel hadden de 14 aanwezigen toch een leuke en sportieve middag. We begonnen  om 14:30 uur met een mooie wandeling bij een aangename temperatuur van ca.18 graden. Het was geen rondje om de kerk, maar wel een rondje om de Warkense Molen. Het leuke van zo’n wandeltocht is toch wel dat je steeds met iemand anders een babbeltje kunt maken. Vaak gaat het over P maar inmiddels heb ik al wel ervaren dat mensen met de Ziekte van Parkinson geen klagers zijn. Dit soort bijeenkomsten leidt altijd wel weer tot nieuwe inzichten: we leren van en helpen elkaar. Mooi toch?

Toen we terugkwamen hadden de koks al wat voorbereidend werk gedaan. Het beslag voor de pannenkoeken was al klaar en de stoelen stonden in een mooie kring opgesteld. Op een verjaardag is dat meestal geen garantie voor een gezellig feestje maar hier leidde dat tot een heel geanimeerd gesprek. De koks Bert, Marijke en Peter X (nieuw, ik weet zijn achternaam niet meer) kwamen telkens met 2-3 pannenkoeken en die gingen erin als zoete koek. Er werd volop gelachen want op een gegeven moment ging het over dromen en dan meer specifiek over het uitvoeren van wat je droomt. Denk aan slaan, schoppen en zelfs (poging tot) wurgen van de partner. Deze bedgeheimen werden zeer openlijk gedeeld. Beste lezer: ik kan u verzekeren, we hebben het netjes gehouden😊.

Tot de volgende keer!

Peter Bisseling