Levensvragen kunnen zijn…

Waarom overkomt mij dit?

In situaties waarin je leven (plotseling) verandert, stellen veel mensen deze vraag. Het antwoord is voor iedereen verschillend. Sommige mensen proberen bijvoorbeeld een les te halen uit datgene wat hen overkomt, anderen stellen de tegenovergestelde vraag: Waarom zou het mij niet overkomen? Ontdek of deze vraag voor jou belangrijk is om te stellen.

Wat is de juiste beslissing in deze situatie?

Van moment tot moment maken we beslissingen. En soms is het kiezen tussen twee kwaden. Wat het juiste is, daar kunnen mensen verschillend over denken. Goed gaat over wat voor jou het juiste is om te doen, misschien voor jezelf of voor een ander of iets anders.

Soms doe je het goed, maar pakt de situatie anders uit. En soms doe je het goed voor een dierbare, maar doe je dat ten koste van jezelf. Vraag jezelf dan ook af: Het juiste voor wie? En welke schade breng ik toe met mijn keuze. Wat weegt zwaarder?

Wat heeft mijn leven voor zin?

Ieder mens stelt deze vraag. Sommigen hebben een antwoord, anderen niet. Het stellen van deze vraag laat zien dat we van waarde willen zijn als mens. En het drukt uit dat we het leven als zinloos kunnen ervaren. We kunnen vragen stellen zoals: Is er een groter plan? Waartoe dient mijn leven? Is het leven toevallig? Waarom zou ik verder leven? Het stellen van de vraag kan ook betekenen dat je op dit moment of al langere tijd je leven als zinloos ervaart. Ga na wie of wat je nodig hebt.

Ben ik anderen niet alleen maar tot last?

Als mens zijn we vanaf onze geboorte verbonden met anderen. Zonder anderen overleven we niet. En tijdens ons leven komen we in allerlei relaties terecht. Gelijkwaardig, ongelijkwaardig, steunend, ontmoedigend, kil, warm, afstandelijk, betrokken, enzovoorts. Zo zijn er ook relaties waarin we onszelf als een last kunnen ervaren of bang zijn tot last te zijn voor anderen. Wat betekent het precies: tot last zijn? Wat staat er op het spel als je tot last bent voor een ander?

Waar put ik kracht uit?

Ieder mens heeft krachtbronnen: zaken waar je energie uit haalt. Bijvoorbeeld: dierbare herinneringen, vriendschappen, lichaamsbeweging, creatieve bezigheden, werk, God, inspirerende kunst of literatuur.

In tijden waarin het moeizamer verloopt, maar ook als het vanzelf gaat, is het goed om oog te hebben voor de dingen waar je kracht uit put. Ben ik in balans? Wie of wat is belangrijk voor mij? Waar laad ik op?

Hoe kan ik een gesprek aanvragen?

Vul onderstaand formulier in of bel met Willem. Wij brengen je dan in contact met een geestelijk verzorger bij jou in de buurt.
Daarna maken jullie samen een afspraak voor het eerste gesprek. Dat kan bij je thuis of ergens anders. Samen bekijken jullie welke begeleiding het beste bij je past.De gesprekken met een geestelijk verzorger van Willem zijn vertrouwelijk. Alleen met jouw toestemming en in jouw belang deelt Willem informatie met derden.

Kosten
Door landelijke beschikbaarheid van subsidie vanuit de overheid is het mogelijk vijf gesprekken (van ongeveer een uur) kosteloos te ontvangen. Hiervoor is geen verwijzing van de huisarts nodig. Wij regelen de financiering. Als er behoefte is aan een vervolg – kijken we met elkaar naar de mogelijkheden.

Op Je Plek gesprek 
Met het Op Je Plek gesprek gaan we samen met een gesprekspartner uit jouw buurt onderzoeken hoe je de kwaliteit van leven kunt behouden of verbeteren. 

Op Je Plek gesprek aanvragen? Klik hier

Doorverwijzen
Soms is het prettig als een betrokken professional of vrijwilliger helpt bij het leggen van het eerste contact. Ook zij kunnen via de website een aanvraag doen.

Veel gestelde vragen:

Kom ik in aanmerking voor ondersteuning?

• Volwassenen in de palliatieve fase van een ziekte en hun naasten
• Mensen van 50 jaar en ouder die worstelen met levensvragen
• Kinderen krijgen ondersteuning via het Netwerk Integrale Kindzorg Noordoost

Val je niet binnen bovengenoemde doelgroep? Neem contact met ons op om de mogelijkheden/doorverwijzing te bespreken.

Ik ben woonachtig in een andere regio - en nu?

Centra voor Levensvragen bieden in het hele land geestelijke verzorging aan mensen thuis en geven onderwijs en training aan professionals en vrijwilligers.

Kijk op de website www.geestelijkeverzorging.nl
of bel het landelijk nummer:  085 00 43 063

Ik ben op zoek naar een rouwgroep.

Willem organiseert met regelmaat ook verschillende groepsgesprekken. O.a. rondom rouw en omgaan met dementie. Bekijk onze agenda voor het actuele aanbod.

Geestelijke verzorging
Geestelijke verzorging gaat over zorgen voor wat jij belangrijk vindt in het leven en wat nodig is in de verbinding met jezelf en jouw omgeving. Levensvragen ontstaan door wat je meekrijgt en meemaakt in het leven. Hier vorm aan geven kan op veel verschillende manieren. In gesprek, genieten van kunst, muziek maken/luisteren, mediteren, wandelen in de natuur, studie of dialoog. Ieder mens heeft een eigen wijze.

Wanneer je worstelt met levensvragen en de zin in het leven, kunnen gesprekken met een geestelijk verzorger ruimte bieden om een (hernieuwd) houvast of richting in het leven te vinden.

Wanneer kom je in aanraking met een geestelijk verzorger?
Wanneer je leven (plotseling) verandert, ervaar je soms dat voorheen vanzelfsprekende dingen niet meer vanzelfsprekend zijn. Bijvoorbeeld in tijden ziekte, rouw, verlies van werk, scheiding, identiteitsontwikkeling en maatschappelijke veranderingen.

Vaak spreken mensen hier met dierbaren over of vrijwilligers/professionals in het domein van welzijn of zorg. Ondersteuning van een geestelijk verzorger kan ook. Zij zijn hier speciaal voor opgeleid en geven professionele ondersteuning bij zingeving en levensvragen.

Robert te Pas geestelijk verzorger

Parallelle processen…

In mijn werk als geestelijk verzorger blijft het een voortdurende uitdaging om op een gewenste manier in gesprek en contact te blijven met mijn medemens. Levensvragen, zingeving en de niet maakbaarheid staan vaak centraal. Bronnen om uit te putten zijn o.a. spiritualiteit, religie, filosofie, kunst, natuur, levensverhalen en de waan van de dag.

Zeker bij situaties waarbij het levensperspectief gekleurd is door bijv. een ongeneeslijke ziekte of ondraaglijk verlies is het samen met de ander zoeken naar houvast in de niet oplosbare problemen en existentiële vragen. De ander uitnodigen om hier zijn of haar eigen weg en visie te vormen, uit te drukken in taal en beeld zijn dan de componenten die in de duur van het gesprek en het samenzijn ontstaan. Het gaat dan over verweven van het gebeuren en ruimte geven voor dat wat in de ander leeft.

Sprong in het diepe….

Het bijzondere van mijn werk als geestelijk verzorger blijft het gegeven dat ik heel dichtbij iemand mag komen …en dus ook dicht bij mezelf. Niet alleen de situatie van de ander is kwetsbaar maar ook de relatie die we met elkaar hebben in dat gesprek, in dat moment van samenzijn, is kwetsbaar. Het vraagt van de ander vertrouwen en van mij deelgenoot te worden van de ander. Het is dan een gezamenlijke sprong in het diepe waarbij ik mag leunen op ‘bagage en instrumenten’ die mij en ons helpen om in dat diepe toch onze weg te vinden. Het zijn dan vaak parallelle processen die we met elkaar doormaken, waarbij er zeker wel een verschil is in onze rollen en behoeften.

Ik vergelijk deze gesprekken wel eens met het onderscheid maken in het verblijven op land of op zee. Het is symbolisch bedoeld. Op land zijn wegen en paden die een route aangeven. Door vergezichten van dorpen/steden, herkenbare landschappen weten we de weg te vinden naar onze bestemming. Op zee vraagt dit andere instrumenten en andere inzet. We hebben dan te maken met stromingen, leunen meer op het (innerlijke) kompas en hopen zicht te krijgen op eilanden van Troost en Hoop in de verte om aan wal te gaan. De uitdrukking; ‘roeien met de riemen die je hebt’ is dan toepasselijk in deze.  

Uniciteit in de Universaliteit.

Levensvragen en het verkennende in zingeving en betekenisgeving is zowel uniek als universeel. Het is herkenbaar voor ieder van ons als mens en medemens. Overal ter wereld worden mensen geconfronteerd met levensvragen. Toch zal ieder mens hier uniek op ingaan, door de invloed van woonplek, cultuur, sociale structuren, politiek, levensvisie, enz. Ook hier zou je kunnen spreken van parallelle processen.

Door de waan van de dag en de actualiteit, zie ik nu ook een steeds duidelijker beeld aan de horizon verschijnen en dat is een omgekeerd parallel proces. Dat wat er nu op deze aarde leeft in onzekerheden door o.a. klimaatcrisis, ongelijkheid in financiële welvaart, verschillende oorlogen, vluchtelingenproblematiek, geeft veel onzekerheden en onmacht. Het zijn dan ook de universele onderwerpen die zich meer en meer laten zien in individuele gesprekken over levensvragen. Logisch, omdat de impact van deze ontwikkelingen voor ieder van ons groot en onzeker is en het toekomstperspectief ook behoorlijk beïnvloed. 

Ik en de ander. De ander en ik!

Het zijn ‘de uitdagingen’ van deze tijd die we als individueel mens op onze eigen manier beleven maar niet meer zelf kunnen oplossen. Daar hebben we elkaar toch echt voor nodig. Hier zie ik nu de worsteling die we met elkaar hebben over invloed, oplossingen, maakbaarheid, verantwoordelijkheid, veroorzaker, schaamte en schuld en een toenemend gevoel van eenzaamheid hoe hier mee om te gaan.

In onze onzekerheid wijzen we naar anderen, lukt het ons niet om veranderingen te accepteren, zijn we overtuigd van onze eigen waarheden en zien we soms medemensen als tegenstanders die onze individuele rechten dreigen te beschadigen. Het is de pijn die we allemaal voelen en waar we ons niet altijd raad mee weten.

Collectief

In die context zou ik het werk van geestelijk verzorger als een belangrijke aanvulling zien in het aangaan van deze collectieve pijn en onzekerheden. Korte (en ook lange) termijn oplossingen vragen om veranderingen in ieders levenssituatie en een m.i. veel bescheidener levensstijl. Dit is politiek en maatschappelijk gezien een lastig fenomeen. Elke oplossingen voor de ene groep lijkt een nederlaag voor de ander. Het vraagt nu om een andere benadering, namelijk met elkaar samen in gesprek over die onzekerheid, pijn en onmacht. De ander ben ik en ik ben die ander. Naast haast voor oplossingen ook rust en tijd (contemplatie) om te bezinnen waar het echt om gaat. Wat er in ieder van ons leeft in twijfel en onzekerheden delen met elkaar. Niet naar een stip op de horizon toe maar samen vertrekken vanaf de horizon.

Een gedurfd beeld…

Met dit schrijven ontstaat er een gedurfde gedachte die ik toch wil delen. Het bijzondere werk van geestelijk verzorgers en hun bijzondere bagage en persoonlijke en menselijke verbindingen bieden veel medemensen een houvast en vertrouwen. Juist in deze onzekere tijden zouden op allerlei plaatsen en gelegenheden gesprekken of vormen van geestelijke verzorging/ begeleiding tot hun recht kunnen komen en waardevol kunnen zijn in de samenwerking met andere disciplines als wetenschap, kunst, onderwijs, zorg en welzijn en … de politiek.

Wat zou de impact kunnen zijn als er in de politieke actualiteit bij de huidige gesprekken in de formatie een geestelijke verzorger zou deelnemen?  Of …bij de start van de gesprekken een ritueel gehouden kunnen worden door een geestelijk verzorger… Tja, dat is inderdaad behoorlijk ‘out of the box’ maar de gedachte vind ik wel troostend. Het zou veel mensen hoop kunnen bieden en ruimte in medemenselijkheid. Als dit toch niet haalbaar blijkt, neemt het niet weg dat we ieder van ons als medemens de ander kunnen opzoeken en onszelf met de ander kunnen delen.

Wie pakt de handschoen op….?

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	parkinson en verlies.ppt	249,0 kB	application/vnd.ms-powerpoint