Archief

Al lang vroeg ik me af wanneer ik van mijn tweewieler zou vallen, hoe lang ik überhaupt nog zou durven fietsen. Bij het opstappen slinger ik, bij afslaan naar links stap ik vaak af, want ik durf niet altijd op mijn spiegel te vertrouwen, hand uitsteken durf ik ook niet altijd… Soms sla ik wel soepeltjes af, na achterom gekeken te hebben. Dat zal wel met de levodopaspiegel in mijn bloed te maken hebben.

REM-slaap gedragsstoornis (REM-sleep Behavior Disorder; ook wel RBD genoemd) is een slaapstoornis die valt onder de ‘parasomnieën’. Dat wil zeggen: stoornissen die gekenmerkt worden door afwijkend gedrag tijdens de slaap. RBD treedt op tijdens de REM-slaap, ook wel bekend als de droomslaap. REM staat voor Rapid Eye Movement (snelle oogbeweging). Tijdens deze slaapfase bewegen de ogen snel heen en weer terwijl ze gesloten zijn.

RBD ontstaat door afwijkingen in specifieke gebieden van de hersenstam. De hersenstam speelt een belangrijke rol bij het regelen van de slaap. De onderliggende oorzaak hiervan is (nog) niet exact bekend.

Het is bekend dat een REM-slaapgedragsstoornis zich vaak pas op middelbare leeftijd ontwikkelt. Op jongere leeftijd kan RBD ook in het kader van bijvoorbeeld narcolepsie optreden.

RBD kenmerkt zich door een aantal symptomen. Niet iedereen met RBD heeft alle symptomen. Ook de mate waarin deze symptomen voorkomen, verschilt per persoon.

Een opvallend kenmerk van RBD is dat de dromen vaak heftiger en meer emotioneel beladen zijn dan voordat iemand RBD had. De droominhoud bij RBD verschilt tussen mannen en vrouwen.

REM-slaapgedragsstoornis (RBD) wordt meestal gediagnosticeerd door een combinatie van medische geschiedenis, symptomen, slaaponderzoek en neurologisch onderzoek. De diagnose kan het best worden gesteld in een op RBD gericht expertisecentrum.

De behandeling van geïsoleerde RBD richt zich alleen op de symptomen. Het is gericht op het voorkomen van verwondingen van de patiënt of diens bedpartner en het wegnemen van ongerustheid hierover voor beiden.

Mensen met geïsoleerde RBD hebben een verhoogd risico op de ontwikkeling van andere gerelateerde neurologische aandoeningen. Studies tonen aan dat er bij geïsoleerde RBD een sterk verhoogd risico is op het later ontwikkelen van de ziekte van Parkinson, dementie met Lewy bodies (DLB) of multipele systeematrofie (MSA). Dit risico is aanzienlijk, maar het proces voor het ontwikkelen van dergelijke aandoeningen verloopt heel langzaam.