Berichten over Blog

Het is alweer twee-en-een-halve maand geleden dat mijn blog 38 is geplaatst. Dat is niet omdat er niks te beleven is, neehhh, het is gewoon tijdgebrek. Er gebeurt téveel!! Het is goed dat er agenda’s zijn. Heb nog wel een papieren agenda, maar alles staat ook in mijn mobieltje. Dat was even wennen maar het is superhandig.

Merkwaardig is dat ik dagelijks nadenk over het opschrijven van een aantal zaken die mij bezighouden en het nooit doe. Ik heb gemerkt dat ik schriftelijk formuleren moeilijk vind, ik lees soms een zin en denk dan: wat stáát daar nou eigenlijk? Maar goed, ik waag toch een poging.

Hoewel de concentratie de laatste tijd te wensen overlaat probeer ik naast het doornemen van de krant ook elke dag wat te lezen in een boek of tijdschrift. Dit gaat gefragmenteerd en soms met tussenpozen van enkele uren. Maar zoals gezegd probeer ik dat gedurende de dag bij te houden. Mijn brede interesse heeft ervoor gezorgd en zorgt er nog steeds voor dat ik nog leer en de opgedane kennis en informatie in mijn voordeel gebruik.

We hadden een mooie cruise geboekt. Van Amsterdam naar Noorwegen tot aan de Noordkaap en via Schotland weer naar Amsterdam. We zouden met de trein naar Amsterdam en helaas. De trein stopte in Dordrecht en ging niet verder. Wat nu?

Het kan echt wel – actieve dagen en rustige dagen beter afwisselen. Tijdens korte vakanties doe ik het niet, dan ben ik na drie of vier dagen uitgeteld. Maar dat heb ik er dan ook voor over. Op advies van de ergotherapeut probeer ik ook om eens per dag echt te rusten: plat, ogen dicht, 15 minuten. Heel soms slaap ik dan ook 1 of 2 minuten. Maar, ook als ik niet slaap, voel ik me daarna toch wat meer uitgerust!

"Hoe gaat het met je? Je schrijft niet meer zo veel", vroeg een van mijn volgers.
Het gaat naar omstandigheden best heel aardig. In augustus heb ik het fotoarchief dat ik van mijn vader heb op het stamboomgedeelte van deze site gezet, dat was veel. Toevallig zag ik dat zijn autobiografie al 26 keer was gedownload, terwijl ik dat pas in mei van dit jaar plaatste. Leuk!
Ook bij Scouters was veel werk te doen. En ik heb veel gefietst, gelopen en bij mijn vriendin in de achterhoek gelogeerd. Maar ik zal jullie weer even bijpraten.

"Dame, bent u oud genoeg om bekend te zijn met Arretje Nof?"
Bij de boekenkraam op de markt sprak een lange man mij aan.

Regelmatig ga ik naar voetbalwedstrijden toe, afgelopen jaar een paar keer naar Feyenoord geweest, onder andere tegen Lazio Roma. We hadden daar een plek helemaal bovenin, een prima plek maar na de wedstrijd ga je steil naar beneden. De man die achter mij liep zag dat ik een beetje twijfelde, pakte mijn arm en loodste me naar beneden. Dat zijn de echte Feyenoord-supporters.

Doodeng vond ik het. Dus ik schoof het steeds voor me uit. Pas na anderhalf jaar waagde ik de sprong. Ik ging boksen, parkinsonboksen.