Berichten over Blog: lijf

Mijn DBS-reis, op weg naar De Beste Sabine?

In juni besloot ik wat meer te gaan fietsen. Iedere keer als ik naar het dorp fietste, probeerde ik de elektrische ondersteuning lager te zetten. Vaak stond die nog op 'sport' of 'turbo', want dat fietst natuurlijk lekker makkelijk. Maar nu wilde ik mijn beenspieren wat meer aan het werk zetten. Ik had me namelijk ingeschreven voor Bike voor Parkinson op 7 september in Valkenburg.

Op 11 juni werd ik in het ziekenhuis opgenomen nadat mijn slimme horloge melding had gemaakt van atriumfibrilleren. Vier weken later kreeg ik het weer, en stuurde de ecg's die ik met mijn horloge gemaakt had naar de hartpoli. 

Mijn DBS-reis, op weg naar De Beste Sabine?

April en mei waren zware maanden voor mij. Ik voelde me regelmatig uitgeput, vooral na het avondeten. Uit verschillende onderzoeken, van ontlasting tot bloedtesten, bleek dat ik een ernstig verzwakte spijsvertering heb. Daarom ben ik rustig begonnen met een dieet om dit te verbeteren. Een orthomoleculair therapeut helpt mij hierbij.

"Hé Rinus, zit je weer in je koets?"
Twee bekenden ontmoeten elkaar bij de bloemenkraam op de weekmarkt. Rinus zit in een behoorlijk grote scootmobiel.Voorin zijn mandje wiebelen prachtige zonnebloemen die hij zojuist gekocht heeft.

Merkwaardig is dat ik dagelijks nadenk over het opschrijven van een aantal zaken die mij bezighouden en het nooit doe. Ik heb gemerkt dat ik schriftelijk formuleren moeilijk vind, ik lees soms een zin en denk dan: wat stáát daar nou eigenlijk? Maar goed, ik waag toch een poging.

Mijn DBS-reis, op weg naar De Beste Sabine?

Eind januari fiets ik naar het dorp, dat is ongeveer 3 km. Even de es over en je bent er. De kuilen in het fietspad voel ik via de stimulator. Ik voel de stimulator zitten en schudden, maar het doet geen pijn meer. Gelukkig weer een stap vooruit. Ik vertrouw mezelf weer op de fiets.

Ik ben samen met Marg bij een dansvoorstelling. Ik zit met mijn rechterarm tegen haar aan. Ze heeft sinds een tijdje last van ongecontroleerde bewegingen van haar hoofd en soms van haar hele bovenlichaam.

Vandaag om 06:25 op zoals normaal. Ik heb slecht geslapen. Vannacht, denk ik om een uur of 2 á 3, had ik last van stuiptrekkingen en onrustige benen. Je kent het wel, niet willen toegeven dat je wakker bent en eigenwijs blijven liggen met de ogen dicht in de hoop dat je weer inslaapt.

“There I’m all alone again
And it seems as though it’s never been so bleak
With the price still in my hands
I’m led away forward a fate I cannot flee
Broke a bargain on my end”