Berichten over Blog

Eind januari 2021 maakte ik kennis met de neuroloog, mevrouw S. Ik werd uitgebreid getest. Ik schrok van het krachtsverlies in mijn rechter been. Dus daarom kon ik niet in de eco-stand fietsen…

Ik ging echter niet meteen, want mijn dierbare echtgenoot zou drie afspraken krijgen voor de ‘diepte bestraling’ van een verdachte plek op de longen. En dat ging natuurlijk voor. Een bezoek aan de huisarts afspreken, terwijl we de data voor de bestralingen nog niet wisten, zag ik niet zitten. Terwijl ik vroeger zo goed kon multi-tasken…

De kans is groot dat u er als parkinsonpatiënt met een bepaalde regelmaat even helemaal mentaal doorheen zit. De ziekte heeft veel irritante verschijningsvormen. Althans zo ervaar ik dat. Op zulke momenten check ik uit puur lijfsbehoud of mijn glas nog steeds half vol is, en niet inmiddels half leeg  is geraakt. En probeer ik mij te realiseren dat de verschijnselen van de ziekte toch minder heftig op de voorgrond treden doordat er pilletjes met levodopa kunnen worden geslikt. Zodat we ons in ieder geval weer even wat beter voelen.

Tjonge, wat gebeurt er veel in een maand! Het wordt vast teveel tekst voor één blog.

Kort daarop (toeval bestaat niet toch?) hoorde ik dat een goede kennis van me een opleiding volgde waarmee ze de energie van iemand  weer ‘in balans’ kon krijgen. Ik vroeg haar of ze iets met mijn onwillige arm kon.  Ze wilde het wel proberen. Ik ging er een paar keer heen.

Een weekje naar de zon en golfen, had ik dat ooit voor mogelijk gehouden? Mijn hele leven heb ik getennist en gehockeyd. Dat waren sporten. Golf, dat was wandelen met een stok in je hand.

Zo’n twee jaar geleden ben ik in het ziekenhuis opgenomen geweest met boezemfibrilleren. Ik had het nog nooit gehad, dus het was best schrikken.

Net als vorig jaar ging ik afgelopen week de krokusvakantie beleven in een wintersportplaats. Deze keer werd het Zell am See in Oostenrijk. Nu niet alleen met vriend en zijn zonen, maar ook nog met zijn moeder, broer en nicht met hun gezinnen. Een gezellige club bij elkaar.

Dat hoorde ik vaak van mede wandelaars.