Archief

Op woensdag 17 maart 2021 wordt er een verkiezing gehouden voor de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. 

Experts uit de farmaceutische sector presenteerden recent de resultaten van het project TreatER. Dit vierjarige project is gefinancierd door het onderzoeks- en innovatieprogramma Horizon 2020 van de EU. Het project heeft 11 publieke en private partners uit vijf Europese landen verenigd om betere behandelwijzen voor de ziekte van Parkinson te ontwikkelen.

Er is groeiend bewijs dat darmbacteriën (microbiota) een rol zouden kunnen spelen bij het ontstaan van de ziekte van Parkinson en de werkzaamheid van de parkinsonmedicatie. 

In mijn fantasie verschijn ik zo nu en dan in beeld als een koorddanser, hoog in de lucht, op een lange dunne draad. Die draad eindigt ergens in de verte, in een onbestemd diffuus duister; ik kan niet zien hoe die verder loopt.

Het wil helemaal niet meer. Veel stress en slecht slapen. Ik denk dat ik een burn-out heb. Ik neem me voor om me na het weekend ziek te melden.

Met dit initiatief wil ik graag in contact komen met mensen met Parkinson die of graag willen leren hardlopen, of het hardlopen nog zo lang mogelijk willen blijven doen.

Een stofje dat bij muizen de ziekte van Parkinson remt, brengt de ontwikkeling van een nieuw geneesmiddel tegen de ziekte dichterbij. Farmaceutisch onderzoekers van de Universiteit Utrecht testten het middel, dat is gemaakt door een farmaceutisch bedrijf. Hun gezamenlijke bevindingen zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift FEBS Journal.

Naast de klassieke motorische symptomen, zoals beven, traagheid, spierstijfheid en balansproblemen, hebben veel mensen met parkinson last van cognitieve problemen en neuropsychiatrische symptomen zoals depressie en angst. Tot op heden is er nog veel onduidelijk over de oorzaken van deze cognitieve en stemmingssymptomen.

Als het verhaal van zijn -leven met parkinson- stopt, noemt Peter zichzelf ‘een lichamelijk wrak’. Het verhaal is dan niet nog af; tenminste zijn verhaal. Dit boek is namelijk een biografie over het leven van Peter Conradi vanaf de diagnose Parkinson tot 20 jaar daarna, geschreven door hemzelf in 90 bladzijdes. Zijn broers en vrienden maken een einde aan het verhaal in een epiloog van slechts 1 bladzijde. Daarmee is de wens van Peter, -om zijn verhaal af te maken-, in vervulling gegaan.