[Sabine met Pamela Quinn & David Leventhal]
Danspartner uit Californië
Thuis legt Pam de choreografie uit via een video tutorial, en ik ga oefenen. Via zoom probeer ik te oefenen met mijn danspartner uit Californië, want ik kon geen partner in Nederland vinden en Willibrord is liever toeschouwer 😊 En zo leer ik weken voor het congres Clara Kluge kennen, de dame die het Iamdance project organiseert! Wat een leuk mens! We hebben 9 uur tijdverschil dus oefenen is lastig. Tijdens het zoomen voor eventueel nog een flash mob zie ik ook dansers uit New York waar ik in 2018 mee gedanst heb in Brooklyn. De contacten worden aangehaald en we verheugen ons elkaar te treffen in Barcelona.
Deelnemers uit de hele wereld
Tijdens repetities van de openingsdans leer ik mensen kennen uit de VS, Japan, Argentinië, Portugal, Canada, Brazilië, Zweden, Spanje. Deze openingsdans vond plaats net na allemaal emotionele toespraken, daardoor ging ik samen met Clara met de tranen in de ogen al slikkend het podium op, elkaar aankijkend van 'kom op niet huilen! kijk koninklijk' (want dat was de bedoeling bij opkomst). De dans ging goed, ik trilde flink en had mijn beide voeten volledig in de kramp, beetje off dus, maar heb het gered om alle accenten er in te leggen! Om in zo’n immense zaal vol met mensen op te treden is echt kicken! Gaaaf!
Hier zijn wij!
In de choreografie maakte Pam gebruik van rode en gele handdoeken, waar we als een toreador (niet zo’n fijn historisch gebruik, maar mooie bewegingen) en flamenco dansers mee om ons heen bewogen, zowel zittend als staand. De staande dansers, beelden de aantrekkings kracht tot de ander uit, een spel van geven en nemen. De zittende dansers voerden de spanning op met slaan op de knieën, waarna ze Spaanse houdingen aannamen. Het eindigt met alle grote gele en rode doeken voor de gezichten, dan komen langzaam de gezichten er boven uit, de handen gaan trillen, schudden en steeds erger schudden tot de handdoeken met een klap worden neer gesmeten (heerlijk om te doen!) en alle dansers de armen iets naar buiten naast het lichaam hebben, het hoofd op, kin omhoog en handen open, hier ben ik! Een groot applaus rolde door de zaal!
Dansfilms
Tijdens het bekijken van de verschillende dans filmpjes, midden in de exposanten hal in de stand: the Tulip Garden, ontmoet ik ook allerlei docenten! En zie iedereen ter wereld dansen met tulpen! Er is herkenning en verbinding door parkinson en door dans. Het is een geweldige ervaring, net een groot dansend Parkinson Café!
Ik kom erachter dat 14(!) Nederlands dansgroepen hun dansvideo’s hebben ingestuurd op een totaal van 93. Ik ben trots op mijn collega’s overal in het land, wat een leuke creatieve filmpjes hebben ze opgenomen met hun dansers. Daar hebben ze veel moeite voor gedaan!
Een dans creëren, de muziek die je gebruikt moet rechtenvrij zijn, dat vergt zoekwerk. Nadenken over de kleding, de choreografie instuderen met de dansers, overleggen met de dansers, ook zij mogen natuurlijk ideeën aandragen! Dan nog iemand regelen die filmt en helpt met bewerken zo nodig. Ga er maar aan staan, chapeau voor alle dansers en docenten!
Wilt u ook eens dansen?
Wilt u eens meedansen kijk dan op de beweeggroepen kaart van de Parkinson Vereniging en zoek een dans groep in de buurt! Kun je die niet vinden, bel dan eens naar een docent dichtbij. Misschien kun je wel meerijden of kan er een nieuwe groep gestart worden, wie weet!
|
De volgende dans groepen deden mee met the “I am dance” project:
Meer dan dans Zaandam. ( Saskia Vroom)
Beweeg en Dans Rijssen ( Sabine Woertman)
DansPark Leiden ( o.a. Ineke Meek )
We dansen door Rotterdam ( Simone Simons)
Kadans Anrhem ( Natalie Lewin)
Cultuurhuis Wherelant Purmerend ( Marjolein Harms)
Kadans Ede ( Natalie Lewin)
Enjoy dancing Maastricht ( Sabine Smeets)
Beweeg en Dans Deventer Colmschate ( Sabine Woertman)
Kadans groep Rozet Gelderland ( Natalie Lewin)
Kadans Maastricht( Natalie Lewin)
Dans naar Balans Borne Zwolle Apeldoorn ( Wilma Vreeling)
Meer dan Dans Alkmaar ( Saskia Vroom)
1st Move Rotterdam ( Annemarie Labinjo)
|
Beweeglessen
Tijdens het Congres heb ik mee gedaan aan beweeglessen en heb vele mensen ontmoet!
Meegedaan aan Neuro Heroes, online te volgen.
www.neuroheroes.co.uk
Mime over Mind, Barbara Salsberg Mathews, Zij startte de Dopamine Dance challenge , waar ook Bas Bloem op de socials aan mee deed rond wereld Parkinson Dag.
www.mindovermind.com
Womensparkinsonsproject, Sree Sripathy (USA) heeft mij geinterviewd wat leuk haar te ontmoeten, ik volg haar al op Instagram (allparkedout). Samen met Richelle Flanagan (Ierland) en Kat Hill (USA).
www.womensparkinsonsproject.com
Verder dames uit Duitsland, Engeland en Nederland ontmoet en gesproken, contact gegevens uitgewisseld, en daar zitten vast dames bij die ik vaker ga spreken!
Gekke foto’s heb ik gemaakt met Nynke de Monchy, Nickie van der Wulp, Monique Bosman, Hetty Pennings (Punt voor Parkinson Hengelo) Manny en Jing Shang (dansers uit Brooklyn), Maria (Dance for PD New York), Clara Kluge (iam dance project Pasadena Californie).
Workshop
Naast het congres werd er in een dansstudio elders in de stad een workshop gegeven door Dance for PD, voor alle dans docenten ter inspiratie en om weer bij te leren. Daarvoor ben ik op mijn Barcelona beach bike gestapt, zeg maar gerust een koffiemolen, rag rag, zonder elektrische ondersteuning! En moest een half uur fietsen heuvel op naar de oude stad, een echte workout kan ik je vertellen. Al zwetend kwam ik aan!
Het was een heerlijke dans ervaring met collega’s uit Zweden, Spanje, Portugal, USA, Brazilie, Denemarken, UK, Canada, Ierland. Nou mijn dansers kunnen hun hart weer ophalen, genoeg inspiratie voor de komende tijd! Hartstikke goed idee van Willibrord om fietsen te huren, zo kreeg ik mijn beweging en we konden ons makkelijk verplaatsen door Barcelona. De vrije uurtjes door de stad gefietst en vrijdag avond naar de Sagrada Familia, de prachtige Gaudi kerk!
Of ik u kan aanraden eens naar een WPC te gaan?
Dan zeg ik volmondig JA! Nooit gedacht dat het zowel leerzaam als gezellig zou zijn, het is net een groot Parkinson Café! Ik vind het fijn anderen te spreken en te ontmoeten die het zelfde bewegen als ik, die worstelen met de zelfde symptomen, of gedachten. Maar ik moet ook eerlijk zeggen...het vergt veel van je qua energie! Normaal slaap ik elke middag, dat schoot er soms bij in. En ik heb door het late eten ook wel 's nachts wakker gelegen met een flinke tremor… Dat eten zat de pillen in de weg. En vrijdag was ik de hele dag erg overbeweeglijk...ach dat maakte me niets uit! Mijn brein zat vol met van alles, een trots gevoel door de dans en de dans lessen en workshops. En door het feit dat ik toch maar ben gegaan en op het fietsje rag rag door Barcelona fietste. En de vele leuke mensen die ik heb leren kennen. Het heeft mijn leven verrijkt!
