Ik ben Rita Grootendorst (1960), meer dan 40 jaar getrouwd met Bas en samen hebben we twee volwassen reislustige kinderen. Sinds januari 2022 heb ik de diagnose Parkinson dus ik ben nog een nieuwkomer. Mijn hele werkzame leven houd ik me al bezig met zingevingsvragen. In deze nieuwe fase van mijn leven wil ik onderzoeken hoe ik ‘zin’ kan vinden in het land dat Parkinson heet. Ik kan erg genieten van lange wandelingen, zeilen met onze boot en leuke dingen doen met familie en vrienden.
Lange afstandspaden lopen als remedie tegen een slopende hersenziekte, is dat mogelijk? Dat is de vraag die blijft hangen na het lezen van het derde boek Landlijnen van Raynor Winn. Ze hebben het weer geflikt, Raynor Winn en haar man Moth. Ze hebben opnieuw 1600 km gelopen, dit keer van Noord-Schotland naar de Engelse Zuidkust. Wat in 2013 begon als een wanhoopsdaad nadat ze hun huis waren kwijtgeraakt en Moth een ernstige diagnose had gekregen, is nu een bewuste strategie geworden. Lange afstandspaden lopen. In een interview in de Flow beschrijft Raynor wat het lopen van het kustpad in 2013 voor hun gedaan heeft. ‘Die kaart met die lijn om te volgen gaf ons een reden om ’s morgens op te staan. Het was een manier om controle terug te krijgen over ons leven. Geen behandeling, geen genezing, geen weg terug. Ik kon het niet accepteren’.
Graag kijk ik naar het televisieprogramma 'De Verwondering' met Annemiek Schrijver. Elke week ontvangt ze in haar boshut een gast die een persoonlijk verhaal te vertellen heeft. Het zijn stuk voor stuk mensen die iets ingrijpends hebben meegemaakt in hun leven of op een bijzondere manier in het leven staan. Annemiek is een kei in het stellen van diepzinnige vragen. Aan Janneke Nijboer, een vrouwelijke predikant met spierreuma vraagt ze: ‘Kan je van je lot houden?’
Daarop antwoordde zij: ‘ik wil leren om niet meer beter te willen worden’.
Een mailtje van een collega: ‘ik hoorde dat je ziek bent’. Dat raakte me en zette me aan het denken, ben ik ziek? Ja, ik heb de ziekte van Parkinson en ben nu tijdelijk volledig met ziekteverlof. Maar ben ik ziek of heb ik een ziekte? Parkinson beperkt mij in mijn bewegingen, ik ben eerder vermoeid en mentaal minder weerbaar. Maar zittend in de zon op een terras met een vriendin, voel ik me niet ziek.
Gisteren reed ik per ongeluk de afslag voorbij naar het revalidatiecentrum en vandaag wist ik opeens mijn pincode niet bij de kraam op de markt. Er is helemaal niets ernstigs gebeurd, dus er is niets aan de hand, toch?
Hoe begin je je eerste blog over het hebben van de ziekte van Parkinson? Een pakkende titel is al een goed begin, vind ik zelf.
