Ik moest het laatst weer eens uitleggen aan een vriend, wat dat nou precies is, dat parkinson. Ik doe dat graag – het is belangrijk dat zoveel mogelijk mensen van de hoed en de rand weten.
Ik ben toch altijd een beetje gesloopt na zo’n sessie. Sterker nog: buurman reed weg, en ik ging naar huis met een lijf of er een vrachtwagen over me heen was gereden. Zó moe, pijnlijk, léég.- dat was het woord. Je mag best weten: daar heb ik momenteel dus heel veel moeite mee, accepteren dat ik nog maar de helft van mijn energie van vroeger heb….
Deze en andere columns lezen? Volg ParkinsonNL ook op social media zodat je er nooit een mist.